Mehmetali Rexhepi: ERRËSIRË E BARDHË

 

 

letra të bardha të shpërndara si ara në tavolinë

një cytje prej  komete vezulloi terrin e fjetur të mendjes

vetëtimat e djegin shkëlqimin e vet

mijëra kometa errësirës së ndërdymes

digjen e bien diku larg  hullishetë mbjellash të fjalës

tej ngastrave të mia që presin lavrën

dhe nis t`i hap porse ende më munguaka fara

asgjë më tepër se një bardhësie shpaluar letre

 

intuitës së dehur i thashë

sa të varfra i paske këto pamje të bardha

përveç bardh përpara

e bardhë e ftohtë si bora

sjell sinonimin si një akt qefini prapa

deri kur do të më bezdisë kjo bardhësi

që lypte  t’i putheshin buzë e faqetë bardha me shkrola të zeza

mes ngërthesash të zezonave

lëvrim i cekët plugun nuk e fute thellë tha intuita

e revoltuar e sapo dalë nganjë grackë e marrë

 

biri im Ngazëllimi e hapi derën e verës

më hodhi një grusht mizash ngacmimi

dhe iku sikurse korriku pa shi

mbi hullitë me shkrola të sapo nisura

dora e nevrikosur përmbysi tushin prej kutisë

tërë ngastrën e bardhë përshkëllini

 

çfarë kopjoi letër-lakmuesi

pos të zezën e një tushi

 

baba: më vjen keq u dogje si një kometë

mbi këto të bardhat fletë

të nxihet ditae të thinjet koka

e zbrazët  kuleta

dhe laurën  e vjeshtës meshi  e mbylli

në shesh intuita epshëm përdridhte shtatin me hiret e veta

thoshte: kësisoj po më fërgohet jeta

i kthehem një ngastre të pastër

aty ku tushi i zi i nervozes nuk kishte spërkatur

ngastër e bardhë pa asnjë hulli prej dheu

 

doli mendimi ndezi një fanarë

porse mbeti i ngrirë

me të njëjtën ngjyrë

asgjë më tepër se një errësirëe bardhë

 

tha: nuk desha të bardhës t`i hidhja mynxyra të zeza

 

 

Gjilan, më 22 kallnor 2023