Ndrek Gjini: Hapat

 

Biri im,

Të kam falur

Për atë që ti i nuk i mban mend momentet,

Kur ti hidhje  hapat e tu të parë,

Duke u mbështetur në dorën time,

Duke buzëqeshur dhe qarë në të njëjtën kohë.

 

Pas atyre momenteve

Gjithë jeta jote nuk ishte një ecje normale, biri im.

Ajo ishte një vrapim.

Dhe dora ime,

një tabelë për kufizimin e shpejtësisë ishte

Para syve tu,

Çdo moment.

 

Të kam falur biri im…

Sepse edhe ti do të më falësh mua,

Pasi une s’do të mund t’i mbaj mend

Hapat e mi të fundit,

Duke u mbështetur në dorën tënde,

Duke buzëqeshur dhe duke qarë në të njëjtën kohë.