Aristoteli dhe mësimet mbi lumturinë e njeriut

Aristoteli ishte një nga filozofët më me ndikim të historisë. I lindur në Greqinë e lashtë në vitin 384 para Krishtit, ai ishte nxënës i Platonit dhe më pas u bë mësues, studiues dhe shkrimtar.

Një nga veprat më me ndikim të Aristotelit është Etika Nikomake. Në këtë libër, ai diskuton teorinë e tij të eudaimonisë, që do të thotë lumturi ose lulëzim njerëzor. Aristoteli besonte se qëllimi i jetës ishte arritja e eudaimonisë përmes praktikimit të virtyteve.

Mësimet e tij mbulojnë një gamë të gjerë temash, nga etika te politika, metafizika e biologjia. Një nga idetë e tij më të famshme është koncepti i të Mesmes së Artë.

E Mesmja e Artë është ideja që virtyti qëndron në mes të dy ekstremeve. Për shembull, guximi është e mesmja ndërmjet të qenit i pamatur dhe frikacak.

Një koncept tjetër i rëndësishëm në filozofinë e Aristotelit është teleologjia, që do të thotë studimi i qëllimit. Aristoteli besonte se çdo gjë në natyrë ka një qëllim ose shkak përfundimtar.

Për shembull, qëllimi i një blete është të pjalmojë lulet. Aristoteli gjithashtu besonte në idenë e shkakësisë, apo që çdo pasojë ka një shkak dhe çdo shkak ka një pasojë.

Pikëpamjet e Aristotelit mbi metafizikën ishin gjithashtu me shumë ndikim për njerëzimin. Ai besonte se universi ishte i përbërë nga pesë elementë: toka, uji, ajri, zjarri dhe eteri.

Aristoteli besonte se qeniet njerëzore janë kafshë racionale, të afta për të arsyetuar dhe medituar. Ai besonte se qëllimi i jetës ishte arritja e eudaimonisë, që do të thotë lumturi ose lulëzim.

Idetë e Aristotelit vazhdojnë të ndikojnë mbi filozofinë, shkencën dhe madje edhe jetën e përditshme. Trashëgimia e tij na kujton rëndësinë e kërkimit të mençurisë dhe mirëkuptimit në të gjitha aspektet e jetës sonë.