Mesazhi i Ismail Kadaresë për panairin e librit në Torino

Unë e çmoj shumë këtë ngjarje që ka ndodhur. Më jep një gëzim të madh. Nuk është thjesht një gëzim që dëgjoj, sepse dëgjoj fjalë të mira për Shqipërinë. Është një lajm i gëzuar për vendin, por gëzimi shpërndahet në të gjithë qenien time. Mendoj se kjo shpërndahet te gjithsecili prej nesh dhe kjo është ajo për çfarë popujt jetojnë për interesat e larta të tyre.

Duan që të jenë të dobishëm për veten, kur një popull është i dobishëm për veten është dhe për të tjerët. Shqipëria dhe vendet që e rrethojnë, jem një shtet i vjetër europian, i shekullit të XV dhe këtë s’para e themi. Nuk e thonë as të tjerët dhe kjo mua më krijon një acarim herë pas herë sepse më duket e padrejtë që t’i mohohet një populli e kaluara e tij. Kjo nuk është një e kaluar për të shitur mend, për t’u mburrur kot së koti, për të bërë moral të tjerëve por është një e kaluar që lidhet me të ardhmen.

Çdo gjë e mirë që i vjen Shqipërisë sot është afrimi me Europën, BE me ish-shtetet e vjetra të shekullit XV, ku Shqipëria ka qenë një ndër to. Dhe kjo s’para thuhet. Në shekullin XV Shqipëria ka qenë ven i rrallë ku është botuar letërsi latine dhe shqip, paralele. Këtë ne e kemi harruar, por duhet ta kthejmë dalë nga dalë dhe duhet të jemi krenarë për këtë gjë. Duhet të kemi shpresë për këtë gjë. Ndaj këtë ndjesi ngazëlluese më shkaktoi mua sot. Ishte shumë e bukur dhe jam shumë mirënjohës