Sibel Halimi: Hera…

Kur e shkrova poezinë “Hera” ajo sapo kishte lindur. Gjithmonë në mendje e kisha frymëzimin për ta parë të lirë dhe të përgjegjshme për lirinë e saj. Kur, sot ajo fillon një rrugëtim të ri, ndjehem thjesht e lumtur. E ndërsa, pikëllimin e fshehur që më gurgullon nga brenda e dinë vetëm nanat.

Nuk të linda për t’u kujdesur ti për mua

Kur unë s’do të mund të të shoh

Nuk të linda për ta plotësuar amësinë time

Të kërkuar nga të tjerët.

Nuk të linda për ta kënaqë dëshirën për puthjet

që sot të shumta i shkrep mbi ty…

Nuk të linda për ta projektuar veten

në kthjelltësinë e syve tu të padjallëzuar

plot jetë e dashuri.

Nuk të linda për ta dhënë emrin sipas diktatit

Të kushedi se kujt.

Të linda HERA

Për ta parë lirinë tënde!