Anila Ahmataj: T’i luan me mua!

T’i luan me mua dhimbje

më muros në flatrat e tua plot djegie!

E unë degdisem si fllad i marr brigjeve të detit braktisur

Ngul thonjtë në kraharor, zvarritem si pulëbardhë e plagosur

E ti përsëri nuk largohesh, mbetesh grabitqar i frikshëm.