Astrit Lulushi: Vërtetë ironike

“Ironia” është një nga ato terma që njerëzit duket se e kuptojnë në mënyrë intuitive, megjithëse mund të jetë e vështirë të përkufizohet saktësisht. Kënga hit e vitit 1996 “Ironic” është kritikuar nga pothuajse çdo letrar kërkues dhe mësues i anglishtes së shkollës së mesme, sepse situatat që ajo përshkruan janë më shumë “fatkeqe” sesa “ironike”. (Shiu në ditën e dasmës konsiderohet gjithashtu fat i mirë nga disa, kështu që jo aq fatkeq).

Ironia, në terma të thjeshtë, është kur një situatë rezulton në diçka që është e ndryshme ose e kundërt me atë që synohej, ose ndodh diçka kontradiktore që kalon përballë asaj që të gjithë prisnin. Shembujt përfshijnë një zjarrfikëse që digjet ndërsa zjarrfikësit janë jashtë në punë, ose një pilot që ka frikë nga lartësitë.

Megjithatë, më shumë sesa të papritura, situatat ironike shpesh shoqërohen me një valë humori: Pavarësisht se sa befasues është rezultati, ka tendencë të ketë një ndjenjë “c’est la vie”. Deklaratat ironike, gjithashtu, vështirë se ndonjëherë duhet të merren shumë seriozisht; ironia na ndihmon të njohim kontradiktat e të qenit njeri në këtë botë dhe nuk ka asgjë më përulëse se kaq. Shkrimtarët janë ironikë, ndoshta nga që pësojnë shumë “dështime” para suksesit dhe famës, që vijnë kryesisht pasi largohesh nga kjo jetë. Është vërtetë ironike sesi lulëzojnë shkresat dhe shkrimet pa vlerë – i shërbejnë sistemit, e ushqejnë atë – ndërsa artistët e vërtetë thyhen, lihen në varfëri, burgosen, poshtërohen, në mos vriten (Rrno për me tregue, At Zef Pllumi).

 Nuk pata kohë të shkruaj një letër të shkurtër, kështu që shkrova një të gjatë, thotë Mark Twain. Si ai që kur shte i ri nuk kishte mjete, dhe kur kishte mjete dhe kohë, nuk kishte rini. Ironia më e madhe e jetës është se vështirë se dikush do të dalë i gjallë prej saj.

Citoj të tjerët vetëm që të shprehem sa më mirë, thoshte Michel de Montaigne. Ironia e së vërtetës është, se sa më i madh potenciali për ofendim, aq më i madh është potenciali për të dhënë shpresë.

Është kontradikta e jetës: Kur je larg, e vetmja gjë është të dëshirosh që edhe një ditë të ishe pranë. Mbani mend: Koha kur ndiheni të vetmuar është koha më e nevojshme për të qenë vetëm.

Nuk e keni kuptuar, të paktën këto 30 vite, ironinë e jetës? Gjërat gjithmonë ndodhin kur nuk jemi gati. Kur të jeni gati, filloni të provoni t’i dreqni; do ta keni shumë më të vështirë. Ironia është se çdo gjë për të cilën ia vlen të vdesësh, ia vlen të jetosh.