đđđđđđđ đđđđ, đđđ đđđÌđđÌđ đ đđđđđđđđđ âđđđđ đđđđđđâ, đđđđđđđ đđÌđ đđđđđđ
Lunxhoti Noto Boga, sikurse e thërrisnin në vendlindjen e tij, Panajotin, lindi në fshatin Stegopul të krahinës së Lunxhërisë në Gjirokastër në 3 gusht 1932.
Ai me punĂ« tĂ« palodhur e shkroi emrin nĂ« Librin e KrenarisĂ« tĂ« gjimnazit â Asim Zeneliâ tĂ« GjirokastrĂ«s.
đđđ§đđ§đŒđ đđŒđ đ đ§đ±đÌđ§đÌđŹ đ§đÌ đ đŁđąđșđ§đđłđąđ§ âđđŹđąđș đđđ§đđ„đąâ đđÌ đđŁđąđ«đŒđ€đđŹđđ«đÌđŹ..
Pas mbarimit tĂ« shkollĂ«s fillore, tĂ« cilĂ«n e mbaroi me rezultate tĂ« larta, Panajot Boga u regjistrua nĂ« gjimnazin “Asim Zeneliâ pĂ«r tĂ« ndjekur shkollĂ«n e mesme. TĂ« gjithĂ« nxĂ«nĂ«sit ndihmonin njeri-tjetrin si nĂ« biseda ndĂ«rmjet tyre ashtu edhe nĂ« plotĂ«simin e detyrave edhe kur ato ishin tĂ« vĂ«shtira.
âKam qenĂ« katĂ«r vjet gjimnazist tek âAsim Zeneliâ,- tregonte profesor Boga nĂ« tĂ« gjallĂ« tĂ« tij, – âdhe e konsideroj kĂ«tĂ« kohĂ« si periudhĂ«n mĂ« tĂ« bukur tĂ« jetĂ«s sime, tĂ« mbushur plot me gĂ«zime dhe Ă«ndĂ«rime tĂ« rinjsh pĂ«r tĂ« ardhmen.
Secili nga nxenĂ«sit mendonte dhe Ă«ndĂ«ronte tĂ« bĂ«hej avokat, mjek, gjuhĂ«tar, mĂ«sues etj. etj. ĂndĂ«rime, qĂ« pĂ«r disa u realizuan plotĂ«sisht, ndĂ«rsa pĂ«r tĂ« tjerĂ« mbetĂ«n nĂ« nivelin e Ă«ndĂ«rrimeve.
Nga ana tjetĂ«r nuk mund tĂ« ndaj nga kĂ«to kujtime edhe rregullat shumĂ« strikte tĂ« konviktit, bashkĂ«jetesĂ«n problematike me shokĂ« tĂ« ndryshĂ«m, me karaktere tĂ« vĂ«shtira, apo dhe mundimet e tĂ« mĂ«suarit, ndihmĂ«n e mĂ«suesve tĂ« gjimnazit “Asim Zeneli”, qĂ« na edukuan me ndjenjat mĂ« njerĂ«zore e na dhanĂ« dije dhe domosdoshmĂ«risht edhe me detyrimin tone ndaj atdheut tonĂ« ,ShqipĂ«risĂ«. MĂ«nyra e tĂ« nxĂ«nit nĂ« Gjimnazin “Asim Zeneli”, autoriteti i trupĂ«s pedagogjike ishte mĂ« se i pershtatshĂ«m pĂ«r formimin e figurave tĂ« sĂ« ardhmes.
NdonĂ«se kĂ«rkesa e llogarisĂ«, ishte e fortĂ«, nxĂ«nĂ«sit e pĂ«rballonin atĂ« me durim dhe me vazhdimĂ«si nĂ« studimin e tyre. Edukimi i nxĂ«nĂ«sve me kĂ«tĂ« frymĂ«, kishte gjithnjĂ« rezultate pozitive tĂ« kĂ«saj mĂ«nyre, por nga ana tjetĂ«r edhe mĂ«suesit kishin preokupimet e tyre pĂ«r pĂ«rgatitjen dhe paraqiteshin nĂ« mĂ«simdhĂ«nie tĂ« plotĂ«suar nĂ« tĂ«rĂ«sinĂ« e tyre. TĂ« gjithĂ« mĂ«suesit ishin tĂ« pĂ«rkushtuar dhe tĂ« plotĂ«suar edhe nga ana pedagogjike e profesionale. NĂ« kĂ«tĂ« mĂ«nyrĂ« ata me seriozitetin e tyre ndikonin nĂ« formimin e individit tĂ« edukuar me kĂ«mbĂ«ngulje dhe tĂ« pĂ«rgatitur nĂ« tĂ«rĂ«sinĂ« e tij. Kjo frymĂ« e lartĂ«, me pĂ«rmbajtje tĂ« shĂ«ndoshĂ« e dashira tĂ« forta pĂ«r tĂ« ardhmen, ndikoi edhe te profesor Boga, i cili manifestonte vullnet stoik dhe kĂ«mbĂ«ngulje “kokĂ«fortĂ«” nĂ« realizimet e tij tĂ« kohĂ«s dhe gjithnjĂ« sĂ« bashku me shumĂ« figura tĂ« shquara tĂ« jetĂ«s shoqĂ«rore si: shkrimtarĂ«, profesorĂ«, gjuhĂ«tarĂ« e historianĂ« tĂ« sĂ« ardhmes ishte nĂ« njĂ« linjĂ« me ta; madje edhe mendimi i tij merrej nĂ« konsideratĂ« nga tĂ« tjerĂ«t. (Marre nga interneti. )
Nga gjimnazi “Asim Zeneli”, sikunder profesor Boga edhe tĂ« tjerĂ« kuadro dolĂ«n tĂ« formuar tĂ«rĂ«sisht nĂ« kulturĂ«n e pĂ«rgjithshme ;ata morĂ«n gjithashtu, edhe edukatĂ«n profesionale tĂ« mĂ«suesisĂ« apo edhe krijuan horizonte tĂ« tjera pĂ«r formimin e tyre tĂ« mĂ«tejshĂ«m.
KĂ«tu kanĂ« mĂ«suar tĂ« mĂ«dhenjtĂ« e letrave shqipe, DritĂ«ro Agolli, Ismail Kadare si edhe shumĂ« figura tĂ« tjera tĂ« shquara; pĂ«rfshirĂ« edhe kirurgun e talentuar ortoped, “Mjeshtrin e madh” prof. dr. Panajot Boga.
NĂ« gjimnazin âAsim Zeneli” tĂ« gjithĂ« konviktorĂ«t dhe nxenĂ«sit kishin uniformĂ«n e tyre, kostum prej doku tĂ« zi dhe kĂ«misha tĂ« bardha. Ata kishin bĂ«rĂ« njĂ« lloj pagese pĂ«r t’u pajisur me ato uniforma, por problemi qĂ«ndronte nĂ« faktin,se ata nuk kishin me se tĂ« ndĂ«roheshin, sepse kishin vetĂ«m nga njĂ« kostum doku dhe nga njĂ« kĂ«mishĂ« tĂ« asaj serie. Kur i lanin rrobat, tĂ« dielave dhe sidomos nĂ« ditĂ« tĂ« ftohta dimri, ata rrinin nĂ« dhoma tĂ« strukur, nĂ«n batanijet e leshit, gjersa tĂ« gdhihej e nesĂ«rmja dhe pasi i hekurosnin i vishnin pĂ«rsĂ«ri uniformat pĂ«r tĂ« shkuar nĂ« shkollĂ«.
NdĂ«r konviktorĂ«t, ashtu si shumĂ« tĂ« tjerĂ«, qĂ« nuk ishin nga qyteti i GjirokastrĂ«s edhe profesor Boga e bĂ«ri “stazhin e konviktorit” me hallet dhe vĂ«shtirĂ«sitĂ« e tij dhe âi pĂ«rtypi deri nĂ« njĂ«â tĂ« gjitha rregullat e rrepta tĂ« konviktit. NĂ« kĂ«tĂ« formĂ« nĂ« personalitetin e Profesorit tonĂ« tĂ« nderuar, kĂ«rkesat dhe ekzigjenca nĂ« zbatimin e tyre mori njĂ« nxitje dhe krijoi formĂ«n e duhur nga rregullat e jetĂ«s sĂ« konviktit tĂ« gjimnazit “Asim Zeneli” dhe pa dyshim ato u ngulitĂ«n fort dhe u bĂ«nĂ« pjesĂ« e karakterit tĂ« tij tĂ« cilat i manifestonte gjatĂ« gjithĂ« jetĂ«s sĂ« tij.
MĂ«simdhĂ«nia dhe mesimnxĂ«nia, problemet edukative e tĂ« kulturĂ«s sĂ« pĂ«rgjithshme, dhe e gjithĂ« veprimtaria tjetĂ«r e çdo lloji nĂ« gjimnazin “Asim Zeneli” zhvillohej brenda njĂ« kornize strikte.
E glithë trupa pedagogjike drejtohej dhe urdhërohej me rreptësinë më të madhe nga drejtori i shkollës. (Marrë nga interneti.)
I ndieri dhe kolosi i letrave shqipe, DritĂ«ro Agolli, kujtonte se “njĂ« herĂ«, kur ishte lufta e KoresĂ«, nĂ« vitin 1950-1952, u bĂ« njĂ« kĂ«ngĂ«, âLufton populli i Koreseâ. KĂ«nga erdhi nĂ« shkollĂ« nga Ministria e Arsimit. Na thanĂ« qĂ« edhe nga nxĂ«nĂ«sit, duhet tĂ« mĂ«sohet kjo kĂ«ngĂ«. MĂ«suesi, qĂ« jepte muzikĂ«n, quhej Mexhit Daiu dhe kish mbaruar shkollĂ«n pĂ«r kompozicion nĂ« RomĂ«. Ai i njihte mjaft mirĂ« elementet e pentagramit dhe mĂ«nyrat pĂ«r plagjiaturĂ«. E merr Mexhiti nĂ« piano, e studion dhe thotĂ«: Nuk ua japim kĂ«tĂ« nxenĂ«sve pĂ«r ta mĂ«suar,sepse kjo Ă«shtĂ« e kopjuar nga âPrimaveraâ dhe Ă«shtĂ« njĂ« kĂ«nge fashiste.”
âą âą âą
Te profesor Boga, koha e kaluar nĂ« gjimnazin “Asim Zeneli”, jeta absolutisht e disiplinuar nuk ka se si tĂ« mos ketĂ« ndikuar, mĂ«nyra se si ajo zbatohej e pĂ«rballohej nga nxĂ«nĂ«sit. Arsimtari Pano Hido, gjithnjĂ« i porosiste nxĂ«nĂ«sit pĂ«r ruajtjen e disiplinĂ«s dhe rregullit tĂ« shkollĂ«s, respektin pĂ«r shokĂ«t, pĂ«rgatitjen e mĂ«simeve dhe sidomos ndihmĂ«n ndĂ«rmjet shokĂ«sh tĂ« njĂ« klase. Gjimnazi u bĂ« edhe qendĂ«r e zhvillimit muzikor dhe artistik. Grupet e teatrit, kori e veprimtaritĂ« artistike gjallĂ«ronin jetĂ«n e qytetit. ShpeshherĂ« nxenĂ«sit nga qyteti u sillnin konviktorĂ«ve ushqime nga shtĂ«pitĂ« e tyre, u jepnin edhe ndĂ«resa, tĂ« cilat i mbanin kur nxenĂ«sit konviktorĂ« i kishin larĂ« rrobat e tyre, dhe me padurim prisnin tĂ« thaheshin. KonviktorĂ«t nĂ« ditĂ«n e shtunĂ« apo tĂ« dielave, i merrin nĂ« shtĂ«pitĂ« e tyre, nxenĂ«sit e qytetit sidomos nĂ« ditĂ« festash fetare. TĂ« gjitha kĂ«to rregulla dhe virtyte, nuk kanĂ« se si tĂ« mos kenĂ« ndikuar te bashkĂ«nxĂ«nĂ«sit, nĂ« pasurimin e shpirtrave tĂ« tyre dhe nĂ« formimin e karakterit.
Pasi mbaroi shkollën e mesme, çuditërisht nxënësi i dalluar Panajot Boga, së bashku me dy shokë të tjerë, Esat Durakun dhe Kristo Pandovskin (që të dy më pas u bënë doktorë) u thirrën për të kryer shërbimin ushtarak dhe jo për të vazhduar Shkollën e lartë, si të gjithë bashkënxënësit e tjerë, të cilët mbaruan shkollën e mesme së bashku dhe për më tepër, profesor Panajot Boga e mbaroi atë shkëlqyeshëm.
MarrĂ« nga monografia âPanajot Boga themelues dhe figurĂ« qendrore e ortopedisĂ« shkencore shqiptareâ shkruar nga Prof. Dr. Ilia Mazniku.
Please follow and like us: