Astrit Lulushi: Thrakas

Spartaku u stërvit në ushtrinë romake si “ndihmës” (aleat) barbar thrako-ilir përpara se të bëhej skllav në 73 pes. Është e paqartë pse u skllavërua pasi i shërbeu Romës. Megjithatë, aftësitë e tij luftarake e bënë atë një kandidat natyral për shkollën e gladiatorëve në Capua, rreth 70 km nga Roma. Këtu Spartaku dhe shokët e tij skllevër mësuan të argëtonin audiencën romake me luftime dramatike trup më trup. Megjithatë, duke e ditur se do të përballeshin me vdekjen e sigurt, rreth tetëdhjetë gladiatorë ndoqën Spartakun në rebelim, duke përdorur veglat e kuzhinës si armë. Në një kohë të shkurtër ata u armatosën me armë të vërteta, duke masakruar ushtarët romakë që u përpoqën t’i ndalonin. Më pas ata ikën në fshat, ku Spartaku nxiti një revoltë të përgjithshme të skllevërve, duke tërhequr mijëra punëtorë në terren në kauzën e tij. Ai i udhëhoqi skllevërit rebelë në majë të një mali, ku ata ndërtuan një kamp të fortifikuar. Senati Romak fillimisht e shikoi revoltën si një kërcënim të vogël, por shpejt mësoi më mirë dhe dërgoi dy komandantë (pretorë) për të rrethuar malin ku ishte ushtria e skllevërve. Spartaku ndërmori një kundërsulm të guximshëm, duke urdhëruar ushtarët e tij që të përdornin hardhitë për të zbritur malin. Sigurisht që Senati Romak nuk mund të lejonte që rebelimi i skllevërve të kishte sukses, pasi ekonomia romake bazohej gjithnjë e më shumë në skllavërinë. Pastaj ata dërguan një komandant të ri, Crassus, me dymbëdhjetë legjione – një forcë e madhe – vetëm për të parë përparimin e dy legjioneve të asgjësuara nga ushtria e skllevërve. Spartaku tani i udhëhoqi rebelët në jug në Siçili, ku ai planifikoi të takohej me piratët që kishte punësuar për t’i çuar në siguri. Por piratët nuk u shfaqën kurrë dhe skllevërit e gjetën veten të bllokuar në një gadishull të ngushtë. I dëshpëruar, Spartaku vendosi se nuk kishte zgjidhje tjetër veçse të luftonte romakët ballë për ballë. Këtu romakët më në fund mundën ushtrinë rebele, duke mos treguar mëshirë dhe masakruan gjashtëdhjetë mijë skllevër të arratisur, duke përfshirë gra dhe fëmijë. Gjashtëdhjetë e gjashtëqind të mbijetuar u kryqëzuan përgjatë Rrugës Apiane që lidh Kapua me Romën. Megjithatë, trupi i Spartaku nuk u gjet kurrë.