Konferencë në praninë e Mike Pompeo- Paris
Konferencë në praninë e Mike Pompeo, ish sekretar i shtetit Amerikan
9 janar 2025- Paris
- Humbja strategjike në Siri dhe Liban është një pasqyrim i qartë i dobësisë dhe paqëndrueshmërisë së regjimit klerikal
- Diktatura e ardhshme që do të përmbyset është regjimi i mullahëve
Mike Pompeo:
Është koha për optimizëm për popullin e Iranit.
Unë e kam parë vitin e kaluar dhe është demonstruar se regjimi është padyshim në pikën e tij më të dobët.
Jam i bindur se fushata e presionit që ju referuat do të fillojë të rikthehet dhe do të jetë fillimi i fundit për të ndihmuar popullin e Iranit dhe regjimin e keqtrajtuar,
Shikoni brenda regjimit. Është një krizë. Kryengritja në vitin dymijë e njëzet e dy, e shtypur brutalisht nga regjimi, ishte një pikë kthese. Ai tregoi se regjimit iranian duhet t’i vijë fundi.
Ato probleme të thella që çuan në këtë kryengritje në dy mijë e njëzet e dy janë intensifikuar shumë.
Vdekja e Raïsit ishte një goditje e pariparueshme për udhëheqësin, për vetë Ajatollah. Raïsi ishte një shtyllë. Të gjithë e njohim historinë e tij si kasapi i Teheranit.
Dhe pas vdekjes së tij, regjimi mbajti zgjedhje presidenciale akoma më të rreme. Dhe përsëri, populli iranian u përgjigj duke bojkotuar, duke mos marrë pjesë, duke mos i dhënë regjimit dinjitetin bazë që njerëzit të instalonin teokratin që ai donte të instalonte.
Në Liban, Hezbollahu u reduktua shpejt nga ajo që perceptohej si një forcë dikur e fuqishme në pafuqi totale, dhe në të vërtetë, pothuajse mosekzistencë.
Në vitin e kaluar, e gjithë zhurma e regjimit për shtrirjen e fuqisë dhe ndikimit të tij është zbuluar për atë që të gjithë e dinit se ishte, një gënjeshtër madhështore.
Plani juaj me dhjetë pika përfshin zgjedhje të lira brenda gjashtë muajve, gjysmë viti pas përmbysjes së regjimit, ndarjes së fesë nga shteti, barazisë gjinore dhe një Irani jo bërthamor.
Kjo meriton mbështetjen e çdo kombi. Zonja Maryam Rajavi drejton një alternativë demokratike që ka demonstruar aftësinë e saj gjatë katër dekadave kundër diktaturës së Mullah.
Lëvizja juaj ka treguar kapacitetin dhe qëndrueshmërinë e jashtëzakonshme për t’i dhënë fund brutalitetit të regjimit.
Viti 2024 ishte një vit plot humbje të rënda për regjimin.
Në këto rrethana, forca kryesore përfaqësuese e regjimit, Hezbollahu në Liban, pësoi goditje të rënda dhe më në fund shtylla e strategjisë së Khameneit në rajon, diktatura e Asadit, u shkatërrua në muajt e fundit të vitit.
Tani, Khamenei përballet me perspektivën e një kryengritjeje.
Një nga aspektet më alarmante të rënies së regjimit të Asadit është se populli iranian e pa me shumë gëzim se përmbysja e një diktature tejet kriminale është me të vërtetë e mundur.
Humbjet strategjike të regjimit në Siri dhe Liban janë një reflektim i dobësisë së tij në vend. Ashtu si paraardhësi i saj, diktatura e mullahëve duhet të rrëzohet dhe do të rrëzohet.
Ekziston vetëm një zgjidhje për t’i dhënë fund ndikimit të regjimit në rajon, ndalimi i programeve të tij bërthamore dhe raketore dhe detyrimi i tij për t’i dhënë fund torturave dhe ekzekutimeve të rinisë iraniane.
Kjo zgjidhje është përmbysja e diktaturës fetare nga populli iranian dhe Rezistenca iraniane.
Është koha që komuniteti ndërkombëtar të njohë luftën e popullit iranian për të përmbysur regjimin dhe betejën e rinisë rebele të Iranit kundër Trupat e Gardës Revolucionare Islamike.
Njohja e luftës së Rezistencës dhe Rezistencës iraniane është një pjesë e domosdoshme e një politike të fortë kundër regjimit të mullahëve.
Kjo nuk është një zgjedhje nga shumë; është e vetmja zgjidhje praktike dhe e mundshme për t’u përballur me fashizmin fetar që sundon Iranin.