Avdush Canaj: Diçka të bukur po mendoj

Po mendoj diçka…

diçka të bukur.

Të stis një vjershë për guguçet

me buzëqeshje të faqeve;

me qiellin e syve;

me harenë e flokëve;

me fëshfërimën e fustaneve;

me parfumin këmishëve.

Kënga e takeve do të hyjë vetë në refren.

*

Po mendoj, presjet të jenë me petale,

pikat me yje

pa asnjë pikëpyetje të përkulur.

*

Kur ta lexojnë guguçet e klasës,

po mendoj,

do t’më puthin me rend,

edhe Lura, që dje ma bëri dysh

pse thashë

Yllka është nimfë e liqenit.

*

Diçka të bukur po mendoj

të bukur diçka si ëndrra e mirë.