Situata e disidentëve iranianë në Shqipëri
Bruksel – 16 tetor 2018
Ne jemi të shqetësuar për planet terroriste të regjimit iranian kundër opozitës së saj kryesore. Ato përfshijnë komplote për të hedhur në erë grumbullimin e refugjatëve iranianë të Vitit të Ri, anëtarët e PMOI/MEK, në Tiranë në mars 2018, dhe Tubimin e Madh të Iranit të Madh në Paris më 30 qershor 2018, si dhe një operacion i inteligjencës kundër anëtarëve të PMOI në SHBA nga dy agjentë të Ministrisë së Inteligjencës dhe Sigurisë të Iranit (MOIS) të arrestuar në gusht 2018.
Duke komplotuar për të hedhur në erë mbledhjen e Parisit, ku morën pjesë rreth 100,000 njerëz si dhe qindra pjesëmarrës evropianë dhe amerikanë, duke përfshirë disa anëtarë të Parlamentit Evropian, regjimi i kaloi të gjitha linjat e kuqe. Një diplomat iranian në Vjenë ia dorëzoi eksplozivëve agjentëve të tjerë. Policia gjermane e arrestoi atë më 1 korrik dhe ai u dorëzua në Belgjikë më 9 tetor për t’u përballur me gjyqin. Më 2 tetor, zyrtarët francezë njoftuan se komploti për të sulmuar tubimin e Parisit ishte organizuar nga shërbimet e inteligjencës së Teheranit. Franca ka konfiskuar asetet që i përkasin Ministrisë së Inteligjencës iraniane. Si e tillë, përpjekjet e regjimit dhe lobeve të saj dështuan në përpjekjet që t’i atribuojnë këtë komplot vetëm elementëve mashtrues brenda regjimit për të shpëtuar “të moderuarit” që ndodehn në qeveri.
Vala e re e terrorizmit pasqyron pamundësinë e regjimit për t’u marrë me një kryengritje mbarëkombëtare që filloi në fund të vitit 2017 dhe ka vazhduar deri më sot. Teherani fajëson PMOI për organizimin e protestave dhe grevave. Sulmet e vazhdueshme në Çarshinë e Teheranit dhe shumë qytete të tjera, si dhe greva e vazhdueshme nga qindra mijëra shoferë kamionësh, janë të fundit në serinë e protestave.
I shoqëruar me goditjen në shtëpi dhe terrorizmin jashtë vendit, regjimi iranian ka rritur fushatën e demonizimit kundër opozitës iraniane duke përdorur shërbimet e operativëve të saj, të cilët kanë infiltruar në disa degë të mediave perëndimore. Qëllimi është të portretizojë opozitën si një sekt izolues dhe të rrezikshëm, i cili do të ishte më i keq sesa regjimi aktual nëse do të merrte pushtetin në Iran.
Disidentët iranianë në Shqipëri janë fokusi kryesor i kësaj fushate demonizimi. Regjimi është i zemëruar mbi zhvendosjen e sigurtë të të gjithë anëtarëve të PMOI në Shqipëri, pasi nuk arriti t’i asgjësojë ata në Irak ose i detyrojnë ata të dorëzohen dhe të kthehen në Iran. Duke formuluar gënjeshtra absurde të tilla si duke pretenduar se PMOI ka ngritur një qeveri brenda një qeverie ose që po mban anëtarët e saj kundër vullnetit të tyre, Teherani është duke vendosur në mënyrë të qartë fazën e veprimeve të mëtejshme terroriste kundër tyre.
Ne jemi plotësisht të vetëdijshëm për falsitetin e këtyre pretendimeve, të shpërndara në një orkestruar dhe të njëkohshëm në kor në disa media.
Që nga viti 2005, disa delegacione të Parlamentit Evropian udhëtuan në Kampin Ashraf, Irak, me të cilin u takua privatisht disidentët dhe botuan raportet e tyre për vizitat. Disa prej nesh kanë vizituar gjithashtu qendrën e re të PMOI në Shqipëri dhe kanë takuar personalisht anëtarët e saj.
Përvoja jonë dy dekada me këtë opozitë e bën të qartë se kjo lëvizje është vërtet demokratike, të përgjegjshme dhe të besueshme, qëllimi i të cilit është vetëm krijimi i demokracisë dhe respektimi i të drejtave të të njeriut në Iran. PMOI respekton thellësisht njerëzit dhe ligjet e Shqipërisë dhe ka krijuar marrëdhënie miqësore me kombin pritës. Siç pranohet nga udhëheqësit shqiptarë, duke pranuar këta refugjatë, Shqipëria ka gjetur një qëndrim të ri brenda Bashkimit Evropian dhe në mbarë botën. Anëtarët e PMOI po punojnë për të liruar vullnetarisht dhe lirshëm atdheun e tyre. Askush nuk mbahet në Shqipëri kundër vullnetit të tij/saj.
Në vitin 2004 në Parlamentin Evropian, udhëheqësi i opozitës iraniane Maryam Rajavi, deklaroi se zgjidhja e vetme në lidhje me problemin iranian është një ndryshim i regjimit nga ana e popullit iranian dhe Rezistencës. Ajo i ka bërë thirrje bashkësisë ndërkombëtare që t’i japë fund politikës së pajtimit dhe të miratojë një politikë të fortë kundrejt regjimit. Ne kemi miratuar planin dhjetë pikësh të zonjës Rajavi për Iranin e ardhshëm të lirë, i cili së bashku me angazhimin e dëshmuar të kësaj lëvizjeje drejt parimeve demokratike na jep shpresë të madhe për të ardhmen.
Prandaj, nënvizojmë sa vijon:
- Duke pasur parasysh rolin e saj të padiskutueshëm në terrorizëm, ministria iraniane e inteligjencës duhet të vendoset në listën e terrorizmit të Bashkimit Evropian dhe në listën e Organizatave të Huaja Terroriste të Shteteve të Bashkuara.
- Në përputhje me ratifikimin e Këshillit të Bashkimit Europian në prill të vitit 1997, “viza nuk duhet t’u jepet iranianëve me funksione të inteligjencës dhe sigurisë” dhe “Personeli iranian i inteligjencës nga Shtetet Anëtare të Bashkimit Evropian duhet të dëbohet”.
- Agjentët e regjimit paraqesin një kërcënim të madh për disidentët iranianë në Shqipëri. Këta agjentë punojnë nën pretekste të ndryshme, veçanërisht si gazetarë. Hapi më urgjent në mbrojtjen e këtyre refugjatëve është të dëbojë operacionet e inteligjencës së Teheranit nga qeveria shqiptare. Përvoja ka treguar se spiunët dhe agjentët e Iranit tolerohen nga vendet pritëse.
Nënshkruesit
Tunne Kelam, anëtare e Parlamentit Evropian nga Estonia.
Eduard Kukan, eurodeputet, ish-Ministër i Punëve të Jashtme të Sllovakisë.
Jozo Rados, eurodeputet, ish ministër i Mbrojtjes i Kroacisë.
Heinz Becker, anëtar i Parlamentit Evropian nga Austria.
José Bové, Anëtar i Parlamentit Europian nga Franca.
Julie Ward, anëtare e Parlamentit Europian nga Partia Laburiste e Mbretërisë së Bashkuar.
Anthea McIntyre, eurodeputet, nënkryetar i Partisë Konservatore të Mbretërisë së Bashkuar.
Petri Sarvamaa, Anëtar i Parlamentit Europian nga Finlanda.
Ryszard Czarnecki, MEP, ish-Ministër i Evropës i Polonisë.
Jan Zahradil, Anëtar i Parlamentit Europian nga Republika Çeke.