MUSTAFA V. SPAHIU: MBI FIJE BARI NË BRIGJE

 

 

REFLEKSET

 

 

Liqeni me shtambë i heshtjes

Pasqyra e mështeknave ndruajtjeje

 

Heshtja është pasqyrë e hënës

Lutje e hapave të rritur në bar

 

Rrënjët në ne janë shprushur

Pasqyrës mbi pëllëmbë shullehet

 

Malet gri me kriptograme n’intimitet

Tregohen në pëshpëritje e drithëritje

 

Shtigjet janë shprehje t’bredhëritjeve

Nëpër rëmimet blu të hapësirës

 

Reflekset zogj të padukshëm dëshire

Valët luhaten n’ardhmëri parzmë dielli

 

 

 

PLAGË NË FYTYRË

 

 

Plagët janë plagë në fytyrë jo stoli

prej të cilave rrjedhin fjalët pa brengë

rruaza të bardha gjakut.

 

Plagët janë plagë në fytyrë si shiu

që s’duan të rritet nën gjuhë

sepse ne patjetër duhet ta themi

at më të bukurën – fjalën!

 

Fjalët e kanë krijuar at prerje

vertikale që (s) dhemb klith ylli!

 

Dhe ne për çdo ditë me fjalët

(me flatra agimi të shpirtit)

i plagosim buzët – blerimi

e rrit këngën mbi lumë.

 

 

RIPËRTËRITJE

 

 

Do e lajë shqisën me heshtjen

më të kulluar qumësht dallëndysheje

dhe sytë me shuplakat e kaltërsisë

(duke shpuar pëlhurën e territ);

pas kësaj fjala do të jetë e ndriçme

e pastërt dhe e papërlyer mermer

jeshil i Prespës, pa pluhur meteorësh

dhe çdo imazh i buzagazit

ia ka mbathur pas kaçubës s’yjve –

nga syri i entuziazmuar…

 

S’di pse troket udhëtari i vonuar!

 

FJALËT E PATHËNA

 

Fjalët e pathëna janë zjarr në sy

pëllumbeshë e argjendtë bleruar,

kur s’do asnjëherë nata mbi oxhak

të kërcënohet kur kumbon qetësia

 

Pa dyshim

kur do të mundem t’i shqipëroi

ato do jenë fjalët e (para)fundit

do takohen me vetveten me mua

do ngeli ngulmueshëm

vetëm me ato fjalë –

që do vijnë me vrapin e sorkadhes.

 

SYTË NGJARJE E FUNDIT

 

Shikimet e mia s’janë gjilpërë me kokë

të mbërthehen në kraharorin e jetës

Shikimet e mia derdhen së prapthi

përtej harfës së veshit si zurkajë…

Ninëzat e mia janë ngulfatur në fund

të vetvetes së detit të padukshëm!

Unë i ndiejë si dy therra ç’më therrin

në kikën e thembrës.

Unë jam bërë verbërak

dy flutura më sogjojnë me dhimbje

dhe kurrë më nuk do mundem

të ngjitem në algjet e harrimit

dhe ate që e kam parë

asnjëherë më si lindje

s’do ta ndërmendi…

 

 

Mars/prill 2021, në Dardaninë Ilire.