Kënga e emigrantit, poezi nga Edmond Kaceli

Jam dhimbja!

-kënga e dhimbjes jam
Jam trishtimi- kënga e trishtimit
Trishtimi i mbyllur në një valixhe
Dhimbja e mbyllur në një dhomë të ndyrë trageti
Vargu i shkruar në nje biletë avioni…
Kënga e trishtimit jam!- kënduar në një makinë luksoze!

Atdheu! -ku është!
Atdheun e parë e humba! (ma vodhën)
Atdheun e dytë nuk e gjeta asnjëherë!
Të tretin e humba përpara të parit dhe të dytit!
Jeta ime -një këngë pafund në kërkim të Atdheut
që kurrë nuk ekzistoi! (përveç në fantazitë e mia!)

Kënga ime
-kujtimi i lënë në tokën e ëndërrave të vrame
të ëndërrave të mbytura nën peshën e valixhes
mbushur me boshllëkun e jetës së rrejshme
Peshon valixhja e rëndë -arkivol i trishtë
arkivol i trishtë i kryqëzimit tim të përditshëm!

Kënga ime -simfoni trishtimi
malli,

                                                      dhimbjesh pafund
Asnjë poet nuk mund ta shprehë!
As unë! -emigranti i këngës time
mbytur në peshën e mallit
Kryqëzuar më keq se Krishti!