BUZËQESHJA DO JU BËJË TË NDJEHENI MË TË LUMTUR

Rrënjët e kësaj ideje datojnë që nga hipoteza e “feedback-ut të fytyrës”, e Çarls Darvinit, e cila sugjeron që shprehja e jashtme e emocioneve mund të japë reagime dhe të ndikojë në ndjenjat tona. Filozofi dhe psikologu i shquar i shekullit të 19-të, William James, propozoi një ide të ngjashme – se janë ndryshimet fizike të lidhura me frikën që të bëjnë të ndihesh i frikësuar, dhe jo e anasjellta.

Këto teori frymëzuan një ‘klasik modern’ të psikologjisë, botuar në vitin 1988. Studiuesit e udhëhequr nga psikologu Fritz Strack u kërkuan vullnetarëve të shikonin filma vizatimorë, ose duke mbajtur një stilolaps midis dhëmbëve, duke imponuar kështu një buzëqeshje, ose me stilolaps midis buzëve, duke imponuar një vrenjtje. Buzëqeshësit i panë karikaturat më qesharake, duke sugjeruar se thjesht akti i buzëqeshjes mund të ketë një efekt pozitiv mbi ndjenjat. Ky rezultat, dhe ndryshimet e mëvonshme, shpejt i shtynë autorët e ndihmës vetiake të propozojnë që ju të mund të buzëqeshni, për hir të lumturisë më të madhe.

Por në vitin 2016, një kolektiv prej 17 laboratorësh të veçantë kërkimor rekrutuan afro 2000 pjesëmarrës, në një përpjekje për të përsëritur studimin vizatimor. Gjetjet ishin jokonsistente nëpër laboratorë, dhe kur ato u grumbulluan së bashku, rezultati ishte negativ – buzëqeshësit nuk ishin më të kënaqur se sa të vrenjturit.

Megjithatë, mund të jetë e parakohshme të fshihet teoria e reagimit të fytyrës. Strack vuri në dukje se përsëritjet moderne i filmonin pjesëmarrësit, ndërsa ai jo, gjë që mund të kishte ndërhyrë në rezultatet, ndoshta duke i bërë pjesëmarrësit të vetëdijshëm. Gjithashtu, gjetjet e tjera të hulumtimit, të tilla si ato që përfshijnë pacientët me Botox, janë në përputhje me hipotezën e reagimit të fytyrës. Trajtimi me Botox ndërhyn në shprehjet e fytyrës dhe ata që e kanë bërë atë, duket se përjetojnë emocione ndryshe nga vullnetarët e tjerë.