Milazim Krasniqi: VARRI I USHTARIT TË PANJOHUR

Ai varr është i njëjtë gjithkund

Në Paris në Moskë në Beograd

Si një faltore ku shkojnë të falen

Ata që nuk besojnë në asgjë tjetër

Përveç në fuqinë e krimit

 

Si është e mundshme që derdhen

Gjithë ato ndere

ndaj askujt ndaj asgjësë

nga të famshmit e gjithë botës

që duan të na e mbushin mendjen

me mesazhin e një varri të zbrazët

 

Por ai mund të mos jetë një varr i vetëm

Për një ushtar të panjohur

Mund të jetë varreza masive

e miliona të pafajshmëve

Që janë grirë si berrat

Në emër të një ideje të marrë

 

Dhe nuk e kanë ngritur vetë

Fitimtarët atë varr

Po e mban pezull ndërgjegja e tyre e vrarë

 

(Rigjetja e vetes,  Arbëria, Tiranë, 2013).