Ferdane Sahiti: Rrugës sime

Unë lutem të të takoj,

e kur të takoj – iki…

Palos dashurinë pranë ëndrrave për ty…

Kur më afrohesh, të largoj,

sepse ti më mbjell frikë.

Kur ikën, qaj me lot,

pse nuk të gjej më aty.

Rrugës duke u kthyer,

betohem se do të të harroj.

E kur kthehem, për dreq,

prapë çdo ditë të kujtoj.

Dhe sërish i lutem Zotit

edhe për një takim

E ti harron kohën

dhe më vonohesh sërish.

Pastaj mendimet luftojnë kohën

Duke i bërë pyetje vetes

Je apo nuk je fati im?!…