Astrit Lulushi: Fëmijët e Stalinit

Të gjithë e njohim Joseph Stalinin, udhëheqësin gjeorgjian të Bashkimit Sovjetik për gati tridhjetë vjet nga mesi i viteve 1920 deri në vdekjen e tij në 1953. Të thuash se reputacioni i tij nuk është i mirë është nënvlerësim. Në fund të viteve 1920, Stalini e ktheu Bashkimin Sovjetik në një nga shtetet më totalitare në historinë njerëzore, me miliona njerëz të dërguar në burgjet famëkeqe Gulag. Pas kësaj, në fillim të viteve 1930, politikat e tij rezultuan në një zi buke që çoi në miliona vdekje në Ukrainë dhe në raste të përhapura të kanibalizmit. Dhe më pas, në fund të viteve 1930, ai filloi spastrimet e mëdha të qeverisë, administratës dhe ushtrisë ruse, të cilat rezultuan në rreth një milion të vdekur. Shumë njerëz janë të njohur me këto vepra të këqija. Por ajo që shumë pak njerëz dinë është se Stalini kishte shumë fëmijë.

Stalini u martua me Ekaterina Svanidze në vitin 1906 kur ai ishte 28 vjeç. Martesa e tyre ishte e lumtur dhe Ekaterina përgjithësisht vlerësohet për frenimin e impulseve më të këqija të Stalinit gjatë viteve kur ishte i ri. Ata kishin një fëmijë, Yakovin, i cili lindi në mars 1907. Megjithatë, Ekaterina vdiq kur Yakov ishte më pak se një vjeç në nëntor 1907.

Stalini u martua përsëri në 1919 me Nadezhda Alliluyeva, një grua sa gjysma e moshës së tij. Kjo martesë e dytë ishte shumë më pak e lumtur dhe Stalini kishte shumë afera. Me Nadezhdën, ai pati dy fëmijë të tjerë legjitimë, një djalë të quajtur Vasily, i lindur në 1921 dhe një vajzë, Svetlana, e lindur në vitin 1926. Ata kishin adoptuar gjithashtu një fëmijë tjetër, Artyom Sergeyev, djalin e Fjodor Sergeyev, një shoku i Stalinit që vdiq në 1921. Përtej këtyre tre fëmijëve legjitimë dhe një fëmije birësues, Stalini dihet se kishte të paktën edhe dy fëmijë të paligjshëm gjatë martesës së tij me Nadezhdën dhe në vitet pas vdekjes së saj. Më i madhi nga fëmijët e Stalinit, fëmija i tij i parë nga martesa jetëshkurtër me Ekaterinën, Yakovi, pati një jetë të vështirë. Pas vdekjes së nënës së tij, kur ai ishte vetëm shtatë muajsh, babai i tij e la atë për t’u rritur nga familja e gjerë e Ekaterinës. Ai u soll të jetonte me Stalinin në Moskë si adoleshent në fillim të viteve 1920, por babai i tij në masë të madhe e injoroi dhe Yakovi i ri u përpoq të vetëvritej disa herë. Në jetën e mëvonshme, Stalini këmbënguli që Yakovi të bashkohej me Ushtrinë e Kuqe, ushtrinë sovjetike. Kur gjermanët pushtuan Rusinë në 1941 si pjesë e Luftës së Dytë Botërore, Stalini këmbënguli që Yakovi të bashkohej me luftën. Ai u kap brenda një muaji nga fillimi i pushtimit në Betejën e Smolenskut. Stalini u tërbua kur e mësoi këtë, pasi kishte urdhëruar që çdo ushtar rus që merrej i gjallë të konsiderohej tradhtar. Yakovi u dërgua në Gjermani, ku u varros në kampin e përqendrimit Sachsenhausen afër Berlinit. Ai vdiq atje më 14 prill 1943, por detajet e vdekjes janë të paqarta, me disa që argumentojnë se vdiq duke u përpjekur të arratisej dhe të tjerë sugjerojnë se Hitleri kishte urdhëruar ekzekutimin e tij. Jeta e djalit tjetër legjitim të Stalinit ishte po aq e shkurtër. Vasily ishte një fëmijë pompoz, i përkushtuar ndaj vetes, i cili gjithashtu u dërgua në ushtri nga Stalini. Ndryshe nga Yakovi, ai u mbajt kryesisht larg vijave të frontit. Megjithatë u promovua dhe u bë gjeneral në vitin 1945 kur ishte vetëm 24 vjeç. Vasyli vazhdoi të ngrihej në rang bazuar në nepotizëm në fund të viteve 1940, duke zhvilluar një shije për alkoolin dhe jetesën e çthurrur. Kur Stalini vdiq në 1953, sjellja e tij u bë jashtëzakonisht e çrregullt dhe qeveria sovjetike e burgosi për disa vjet. Kur u lirua përfundimisht në vitin 1960, alkoolizmi i tij u bë kronik. Ai vdiq në mars 1962, disa ditë para ditëlindjes së tij të 41-të. Ndryshe nga vëllai dhe gjysmëvëllai, Svetlana Stalin pëlqehej nga babai i saj. Kur nëna e saj vrau veten në vitin 1932, asaj i thanë se kishte vdekur nga komplikimet e shkaktuara nga apendiciti. Svetlana nuk e mësoi të vërtetën deri në fillim të viteve 1940. Ndërsa ajo u rrit, babai i saj u bë mbizotërues deri në atë pikë sa dërgoi një burrë me të cilin ishte takuar në një Gulag për pesë vjet. Ai gjithashtu nuk e miratoi martesën e saj të parë jetëshkurtër dhe martesa e saj e dytë me Yuri Zhdanov, djalin e një prej aleatëve më të ngushtë politikë të Stalinit, ishte në fakt një martesë e rregulluar. Kjo martesë u zgjidh pak para vdekjes së diktatorit në vitin 1953. Siç do ta shohim, Svetlana krijoi rrugën e saj pas vdekjes së babait të saj. Fëmijët e tjerë të Stalinit vazhduan të bënin jetë më pak tragjike. Djali i tij birësues Artyom luftoi në Luftën e Dytë Botërore, u dekorua për shërbimet e tij në Betejën e Stalingradit dhe u bë nënkolonel në 1944. Ai vazhdoi të shërbente në Ushtrinë e Kuqe pas përfundimit të luftës dhe i konsideroi reformat e Mikhail Gorbaçovit në Bashkimin Sovjetik në vitet 1980 si tradhti. Fjalët e tij të fundit para se të vdiste në vitin 2008 në moshën 86-vjeçare ishin: “Unë i shërbej Bashkimit Sovjetik”. Stalini nuk i njohu kurrë fëmijët e tij të paligjshëm, megjithëse atyre iu dha ndihma financiare dhe të tjera. Konstantin Kuzakov, i lindur në vitin 1911, ishte më i shquari, duke luajtur një rol të rëndësishëm në zhvillimin e televizionit, radios dhe kinemasë sovjetike. Më vonë dha mësim filozofie në Universitetin e Leningradit. Fëmijët e Jozef Stalinit, të paktën dy djemtë e tij legjitimë, bënë jetë që pasqyronte natyrën shkatërruese të babait të tyre. Njëri u neglizhua nga diktatori, u përpoq të merrte jetën disa herë dhe më pas u dërgua në front kur shpërtheu lufta në 1941, vetëm për t’u kapur dhe ekzekutuar para se të mbushte të dyzetat. Tjetri sapo kishte mbushur të dyzetat, por ishte një jetë e ndikuar nga alkooli. Jeta e Svetlanës ishte shumë më e qëndrueshme. Kur Stalini vdiq, ajo adoptoi mbiemrin e nënës së saj, Alliluyeva. Në vitin 1967, Svetlana u transferua në Shtetet e Bashkuara, ku kaloi edhe pjesën e mbetur të jetës, përveç një periudhe të shkurtër në BRSS në vitet 1980. Vdiq në vitin 2011. Stalini vdiq më 5 mars 1953. Ai “jeton” sot vetëm në Shqipëri, ku një lagje në Tiranë mban datën e lindjes, 21 dhjetor; megjithëse disa thonë se ka lindur më 18.