Ferdane F. Sahiti: Udha e lotëve

Keshi dhe kjaj me veten tem

Çudi!

Ai që t’ban me ndje

Ai ndjenjat t’i tremb

Ditët vijnë e shkojnë tuj na shoqnu

N’udhën e lotëve dijnë me udhëtu veç ata që kanë dashunu

Pranë kapenxhikut t’udhëve të mia

Roje e patrembun m’mbetet dashnia

Si drandofille ma e bukur ki me lulëzu, ti dashni

E ujitun çdo ditë prej lotëve t’mi

Si lutja që pranohet kur shiu vërshon

E bekueme asht ajo zemër që pastër dashunon.

Si çdo pemë n’natyrë që pret prandverën me dalë

Njashtu po pret ty kjo zemër nji ditë t’kthjellueme me i ardhë

Keshi dhe kjaj me veten tem

Çudi!

Ai që t’ban me ndje

Ai ndjenjat t’i tremb.