Vlora Obertinca: Për tim bir, Jonin…

 

Jon, ti po rritesh

e koha po ecën,

Sa jam e lumtur

Që ende të kam pranë vetes.

Me ty zgjohem në mëngjes

Me ty e përfundojë ditën,

Sa bekim i madh

Për mua që të rrita.

Të gjitha mēsimet i kalojmë bashkë,

Më thua, ah moj mami

si nuk i kam të gjithë arsimtarët

Të shpjegojnë si ti kaq kjartë.

Unë nuk kam mam thua

Unë kam kompjuter,

Vetëm e shtyp butonin

Dhe cdo shpjegim i mësimeve

Nga ti mami im rrjedh.

Më shpjegon histori

Më shpjegon gjeografi,

Më shpjegon fizikë edhe kimi,

Më shpjegon ligjet e Universit

Që të tjerët nuk i dinë,

Mundohesh të ma lehtësosh jetën

Që në fëmijëri.

Nuk e kam ditur që je kaq e shkathët,

Ngado që udhëtojmë

I shkrep gjuhët e huaja

Si nga automatatët.

Si lum unë me ty

Vlora, nëna ime,

Ma lehtëson jetën

Në çdo hap me përqafime.

Të lehtë e kam unë jetën

Kur të kam ty mam krah të fortë,

Edhe po të rrëzohem

Më ngre në këmbë

Me një dorë.

Një grua e fortë si ti

Përballon furtuna,

Motivon për jetë

Dhe na shkruan libra,

Një ditë kur të rritem

Do të jam edhe më krenar

Që jam biri yt

E që je për çdo lëvdatë!