Cikël poetik nga Katjusha Pogaçi

Bota nuk zhduket kur ti mbyll sytë

Dhe fjalët s’humbasin kur ti hesht.

Urrejtjet flenë dhe dashuritë

Vjen koha zgjohen rrebesh.

Aty është bota, kur i kthen krahët

Ngarkuar halle bën sikur fle,

Nën ecjen e mardhur të sajat hapa

Trak-truk… Mbrapa i ke.

Nuk zhduket bota sado të ikësh

Si breshka përpara të del në kthesë,

Me qeshjen e verdhë ironike

Të përqesh.

Mos mëno mërguar

Nëpër shteg e prag.

Fjala si kurorë

Heshtja si zambak.

Si hamall i fjalës

Matem diç të them.

Heshtja vjen kaluar

Nën mantel më mbledh.

Trokëllimë rrokjesh.

Ngrysem të dëgjoj,

Porse heshtja ulet

Ëmbël më mbulon.

Butë, butë e ngadalë

Me paqe më vesh…

Fjala si rrufe

Më ndan mespërmes.

Si në një balancë

Vetëtimë a shi,

Fjala bën ylberin

Heshtja qiellin gri.

Na erdhi fushata, na erdhi fushata

Për fat, se nuk rrinim dot.

Nëpër podjume fjalime të zjarrta

Sa mirë se po rronim kot!

Na erdhi fushata, fjalime e karta

Në lagje e Televizor,

Në klube, në bare, në rrugët e gjata

Sa mirë se pa të s’bëjmë dot.

Na erdhi fushata, na erdhi fushata

Sa shumë i besojmë kësaj fjale.

Se, për të tjerat që na mungojnë

I shuajmë, i falim për fare.

Na erdhi fushata na pruri në prag

Plot zhurmë e punë te porta,

Na duket vetja se diçka vlejmë

Sikur peshë vërtet paska vota.

Na duket vetja të gjithëve të zotë

Tifozë më fort se në stadiumet,

Pa çka se karriget që presin me pompë

Janë caktuar, kush do të ulet…

Ato karrige, ato karrige

Që fshihen aq mirë në fushatë,

Shfaqen pastaj si xhevahire

Jo për të gjithë po për pak.

Ato karrige veç janë reale

Prandaj aq bukur s’duken,

Si kameleoni maskohen pas fjalëve

Gjersa fort mirë dinë të ngulen…

Se s’jepen lehtë ato karrige

Burojnë mjalt e jerm…

Ka ardhur fushata, ka ardhur fushata

Në fshat edhe në qytet.

Dhe dallgët e saj shkojnë valë-valë

I marrin të gjithë me vete.

Ka ardhur fushata dhe këtë radhë

E rëndë për ne është bileta.

25 maj 2013.