Agim Xh. Deshnica: PERËNDIM BERATI

 

 

Shkoi dielli, iku tej Shpiragut,

hesht mes muresh lart kala e gurtë,

fshatrat mbi brigje ranë në gjumë,

hijet zgjaten e zhyten në lumë.

 

Dëgjohet thirrja e Zarizanës,

nga bregu përmatanë,

tek uji fle në pellg të thellë

josh djemtë e rinj e mbyt nën shtjellë.

 

Faqe Gorice në Mangalem,

dritat ndizen një pas një,

në urë mbi harqe fenerët varg,

zhduket në terr Tomori larg.

 

S’jehon më këmbanë e Shëndëllisë,

u mbyllën portat e xhamisë,

nuk shdrijnë as qirinjtë e Baba Aliut,

ndihet zëri ëmbël i Vexhiut:

“Më pushton që prej së largu

dhe një shpirt prej lashtërie”.

 

Lisat derdhin lot e gjeth,

kujtimi i trishtë shpirtin rrënqeth,

kur krismat hijeve nën ullinj,

vrisnin këngët, poetin e ri.—1)

 

Osumi rrjedh me murmurimë,

zemra rreh me përmallim,

te këmbë e urës vashë e flijuar,

lan sy e vetull e faqe e duar,

valle yjesh valë mbi valë,

lundra dergjet përmbys në zall.

 

Mbrëmja e vonë, pak nga pak

e lodhur kotet, bie në shtrat,

zogu i vonuar zbret në fole,

flakë mbi kreshtë, mjegull e re,

asnjë zë në muzg, as drita,

teksa tej Shpiragut, shkrep dita.

++1987

1)Poeti Nako- Namik Mehqemeja pushkatuar më 1945 në Berat.