Alfons Zeneli: Stacioni të pret ty

Stacioni të pret ty,

ti pret trenin.

Mblidheni të tre,

me një copë muzg fshini sytë e kujtimeve.

Kujtimet gumëzhijnë,

shtyhen nëpër vagon

për të zënë vendet pranë dritareve.

Duan të më shohin mua,

të ma bëjnë me dorë

kur të zvogëlohem

sa një pikë njeriu

ngrirë mbi platformë.