Alfons Zeneli: HIEROGLIFE NE MUZG

Nuk është asgjë të ikësh,

të vish nuk është asgjë.

Thjesht si era,

si mendim që mbin kudo

dhe nuk duket askund.

Ikja jote eshtë njëlloj

si të bësh flokët bisht

ose si të shkruash në mur

hieroglife krijimi,

ose si të qeshësh në mbrëmje me zërin tim

dhe të harrosh mallkimin mbi mua.

Ikja kurrë s’ka qënë dic tragjike

dhe njerëzit mëkot pikuan qiejve,

rrëshkitën dritareve,

qanë syve të kohës.

Më ngjall trishtim

ky keqkuptimi me ikjen.

Se ikje s`ka,

se nuk ka kohë,

se hapësirë nuk egziston.

Ikja është iluzion,

është frikë për ate që s’e ke,

për dic të munguar.

Ndaj ti nuk është se ikën vërtet:

thjesht,

zhvendosesh bashkë me mua.