Jorida Tabaku: Me Tironën që u lindëm, që u rritëm dhe që në stadium bërtitëm!
Tirona e madhe një muaj e pak më parë festoi 100-vjetorin e lindjes së saj. Pak muaj më vonë patëm kënaqësinë të gëzojmë dhe urojmë atë që shumë prej nesh e thërrasim “Nona e Tironës”. Me pamje fisnike, me një mendje të mprehtë dhe një kujtesë mahnitëse Nezihat Stërmasi na priti në shtëpinë e saj në zemër të Tiranës.
E dashur, me plot kujtime dhe me një qetësi e thjeshtësi mbresëlënëse na dëftoi ashtu me atë humorin dhe lezetin që karakterizon qytetin e Tiranës jetën e saj mes dashurisë për Tironën dhe bashkëshortin e saj, Selman Stërmasin. Pesë dekada të jetës së saj i ka kaluar me frikën dhe tmerrin e një diktature që shfarosi shumë dhe që u nis të fshinte nga faqja e dheut edhe ekipin e zemrës dhe emblemë të qytetit.
Qe një gëzim i veçantë ndërsa në rrëfimet e saj dhe Mirjanit puqeshin historitë me familjet e Tiranës, se si së bashku kishin ndarë dhimbjet dhe vuajtjet. Në ato kohë të vështira ndërsa ndanin mes tyre bukën, gjellën e drekës dhe hallet e përditshme. Një kohë e errët që ndriçohej nga pak kënaqësi e miqësi të vyera.
Aty në zemrën e Tiranës një xhevahir qëndron dhe ndrin edhe sot, si dikur kur gatuante për lojtarët e Tironës. Me të njëjtën dashuri që ndante gëzimet me miqtë e saj, që fliste me të njëjtin pasion për ngjyrat që kish dashur që herët në rini. Me Tironën që u lindëm, që u rritëm dhe që në stadium bërtitëm!