Nga Aurenc Bebja*, Francë – 5 Tetor 2024

“The Spectator” ka botuar, të shtunën e 29 marsit 1930, në faqen n°530, letrën e Katherine O’Leary në lidhje me trajtimin dhe mbrojtjen e kafshëve në Shqipëri, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar: 

Trajtimi i kafshëve në Shqipëri

[Për redaktorin e The Spectator.]

Zotëri, — Ndoshta disa nga lexuesit tuaj të shumtë humanitarë mund të jenë të interesuar se çfarë po bëhet për kafshët nga Qeveria e Shqipërisë. Në vitin 1928, zonja Violet Wood, Sekretare e Këshillit të Drejtësisë për Kafshët, bëri një vizitë të shkurtër në vend dhe unë shkova me të. Një Shoqatë për Mbrojtjen e Kafshëve u themelua në Tiranë dhe u hap një Dispanseri, e pajisur me barna nga Këshilli, në të cilën kryekirurgu veterinar i qeverisë premtoi me shumë dashamirësi se do të merrte pjesë.

Vjeshtën e kaluar, unë shkova për llogarinë time dhe autoritetet u treguan jashtëzakonisht të sjellshëm duke më dhënë çdo lehtësi të mundshme. Unë dhashë gjashtëdhjetë e tetë fjalime në Kolegje, shkolla të të gjitha klasave, shkolla ushtarake, në polici dhe në burgje; veçanërisht autoriteteve të shkollës u jam thellësisht mirënjohëse për simpatinë dhe mirësinë e tyre.

Pjesa më e madhe e vuajtjeve të kafshëve në Shqipëri — që është shumë e madhe — është më shumë për shkak të varfërisë dhe injorancës sesa mizorisë së qëllimshme; E kaluara e trazuar e vendit ka dhënë pak mundësi për zhvillimin e ideve që nuk janë të pranuara botërisht edhe në Angli. Me sa duket isha personi i parë që pashë në një gomar një krijesë të bukur dhe inteligjente dhe të gjithë qeshnin kur bisedoja dhe i ushqeja: por disa nga fëmijët filluan t’i përkëdhelin edhe ata dhe të citojnë fjali që u kisha mësuar në shkolla, kështu që shpresoj që ata të arrijnë të kuptojnë gëzimin e miqësisë së kafshëve.

Policia më ndihmoi shumë dhe prefektët dhe kryetarët e bashkive të Tiranës, Shkodrës dhe Durrësit u dhanë atyre urdhra të posaçëm që të ndalonin keqtrajtimet dhe mbingarkesat, të dyja të ndaluara nga ligji shqiptar. Më e rëndësishmja nga të gjitha, Qeveria ka nxjerrë rregullore të reja, njëra prej të cilave urdhëron që të gjitha kafshët e ngarkesave duhet të shkarkohen kur qëndrojnë në tregje; kjo po kryhej në mënyrë aktive nga policia kur u largova nga vendi dhe do të shpëtonte një sasi të madhe vuajtjesh dhe lodhjesh të panevojshme.

Ky veprim jashtëzakonisht i ndritur i qeverisë shqiptare do të ndeshet me shumë admirim dhe simpati në Angli. Është padyshim e pazakontë që një vend që ka pasur rregullimin e punëve të veta për një kohë kaq të shkurtër, të merret me çështje që në përgjithësi janë kujdesi i fundit i një qytetërimi të krijuar prej kohësh.— E juaja, Zotëri, etj.,

110 Portsdown Road, W.9.

Katherine O’Leary