Çajup Kajtazi: Aventura e gjallesave të detit

Ky është një tregim për fëmijë, botim nga libri ‘Sekretet e kafshëve’, i cili eksploron aventurat e krijesave të detit.

Në thellësitë e një deti të kaltër dhe të pafund, jetonin shumë krijesa të mahnitshme. Peshq të ngjyrosur me ngjyra të ndezura notonin kudo, ndërsa breshkat e mëdha dhe të urta lëviznin ngadalë nëpër ujë. Disa nga këto krijesa ishin të vogla dhe të ëmbla, si yjet e detit që shkëlqenin mbi rërë, dhe disa ishin të mëdha e të fuqishme, si balenat që kalonin përmes oqeaneve duke kënduar këngë të thella. Gjithë jeta në det ishte e lidhur dhe secila gjallesë kishte rolin e saj të veçantë.

Një ditë, në det ndodhi diçka e pazakontë. Një peshk i vogël me emrin Fibi, që gjithmonë ishte kureshtar, vendosi të notonte më larg se kurrë më parë. “Unë dua të shoh çfarë ndodhet përtej shkëmbinjve të koraleve”! – i tha ajo miqve të saj, breshkës së urtë Teri dhe gaforres së kuqe Rufus.

“Duhet të kesh kujdes, Fibi, – i tha Teri, – deti është shumë i bukur, por gjithashtu ka rreziqe që duhet të shmangen. Nuk e di çfarë mund të gjesh përtej koraleve”.

Por Fibi ishte shumë kureshtare dhe plot energji për të dëgjuar.

“Unë jam e shpejtë dhe e zgjuar! Do t’i shmang rreziqet”! – tha ajo, dhe me një lëvizje të shpejtë të bishtit të saj, nisi udhëtimin drejt thellësive të panjohura.

Ndërsa notonte, filloi të vëzhgonte krijesa të reja. Një meduzë e mëndafshtë lëvizte nëpër ujë me dritë të butë, duke i dhënë një ndriçim të veçantë rreth vetes. Fibi ishte e magjepsur nga bukuria e saj, por nuk e dinte se meduza kishte tentakula të gjata dhe helmuese. Duke u afruar shumë afër, Fibi pothuajse u prek nga ato tentakula të rrezikshme.

Papritmas, një delfin i vogël me emrin Dino u shfaq nga asgjëkund dhe e tërhoqi Fibi në anën tjetër.

“Kujdes, Fibi! Tentakulat e meduzës mund të të lëndojnë”! – i tha Dino me zë të butë por të vendosur.

Fibi u ndal dhe për herë të parë filloi të mendojë për fjalët e breshkës Teri.

“Ndoshta deti është më i rrezikshëm nga sa mendova”, – i tha ajo Delfinit.

“Po, – tha Dino, duke buzëqeshur, – deti është vend i mahnitshëm plot me krijesa të bukura dhe ngjyra të çuditshme, por gjithashtu duhet të jemi të kujdesshëm. Disa vende janë të rrezikshme dhe disa krijesa mund të na lëndojnë pa dashje”.

Fibi vazhdoi udhëtimin e saj, por këtë herë ishte më e kujdesshme. Ajo pa peshkaqenë që notonin thellë dhe e dinte se duhej të qëndronte larg tyre. Pa shpella të errëta ku nuk dallohej asgjë, dhe kuptoi se ndoshta nuk ishte vendi i duhur për të hyrë vetëm. Çdo gjallesë kishte vendin e vet dhe rregullat e veta, dhe Fibi mësoi se ndonjëherë është më mirë të njohësh kufijtë e tu.

Në fund të ditës, Fibi u kthye tek miqtë e saj, e sigurt dhe plot njohuri të reja. Ajo i falënderoi breshkën Teri dhe gaforren Rufus për këshillat e tyre.

“Deti është vërtet vend magjik, – tha ajo, – por tani e di se duhet të jem gjithmonë e kujdesshme. Bukuria e detit nuk do të thotë se nuk ka rreziqe”.

Mesazhi për fëmijët: Deti është një vend i mrekullueshëm, plot me krijesa të mahnitshme dhe bukuri të jashtëzakonshme. Por ashtu si në çdo vend të bukur, duhet të jemi të kujdesshëm dhe të respektojmë natyrën. Sepse, vetëm me kujdes dhe respekt, mund ta shijojmë të gjithë bukurinë që deti ka për të na ofruar.