Vera Kurti: Të vështroj…

 

 

 

Agimeve dhe perëndimeve

drejt e në ‘syrin’ tënd të zjarrtë

e dërgoj dritën e syve

nuk verbohem

më vesh me frymë të ngrohtë,

të gjithën

me dritën tënde

m’i vesh

edhe sytë e shpirtit.

…

Ndalem,

frymoj dhe them:

sa e vogël unë, bota ime, toka ime;

para teje

sa fatlume unë, bota ime toka ime;

pranë teje…

(6 Qershor, foto e marrë gjatë fluturimit për në Paris).