Vlora Obertinca: Fuqia e faljes

A e din çka do të thotë të falësh

Ta çlirosh njeriun në mes mëkatesh

Mëkate që ndoshta s’i ka bërë me qëllim

Por që egoja e uritur

Ia ka verbuar sytë

Lakmia e madhe na cyt të bëjmë mëkate

Pa e menduar se ku na shpie

ky qorrsokak pa dalje

Po të ecnim pak në këpucët e mëkatarit

Do ta kuptonim më mirë

Pse veproi kështu i ngrati

Jemi të prirë të paragjykojmë

Pa e ditur fare se çka po kërkojmë

A kërkojmë paqe

A kërkojmë luftë

Secila prej tyre ngre pas vehtes shumë gurë

Gurë mbi gurë bëhet kalaja

Kur kërkojmë luftë

Bëhet belaja

Kur kërkojmë paqe

Duhet të falet mëkati

Se nuk jemi Zot

Ta dënojmë për së gjalli

Falni sa të mundeni gabimet e të tjerëve

Se duke i falur ata

Keni falur vetëveten.