Jorida Satka: Ditët shkelin orët e natës

Ditët shkelin orët e natës dhe qeshin djallëzisht me ofshamat e tyre.

Një kafke lakuriqi nate këndonte…

Dhe kërcente me hënën e kafshuar

në stomakun e fryrë.

Indet tridhnin organet njerëzore.

Pëllumbi i bardhë qante me ngashërim.

Luste mëngjeset për shpëtim..

Shërim nuk kish, veç

shpagim…

Lakuriqi në kafaz përpëlitej i lirë…