Mimoza Bici: Të shkosh pas vetes

Askush nuk drejton botën

Jemi ëndërr e pavdekshme

Vdekja nuk është dhimbje

As dashuria kulmi i lumturisë

për aq sa je lidhur me veten

Kjo

të shoqëron ngjizur në të dyja jetët

ëndërr e pavdekshme

e palindur,

duke dashuruar vetëm ty… vetja ime

Po ti… çfarë pret nga unë?!

Trupin sigurisht apo përkujdesje mbijetese

derisa harron kush jam

tundimeve drejt risive shpirtërore

E nëse harron përsëri

rikthehesh për të plotësuar veten jo mua

E pra e sheh

Çdo gjë pulsohet

jo për dashurinë

Por plotësim vetes mbijetese

Ndaj të sfumoj sa bëj dashuri

Nëse dua përsëri

të sjell pranë si lodër kurdisëse

Ndonjëherë e rrezikshme

Por kjo jam unë

Etje vrastare

mëndjeve djallëzore

afruar joshjes

zhveshur pa turp lakmisë

Kjo jam unë

Duke pritur… sfumuar të gjithë

një nga një.